dawać jeść

См. также в других словарях:

• jeść — ndk, jem, jesz, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony 1. «spożywać pokarmy przeżuwając i połykając» Jeść chciwie, łapczywie. Jeść ze smakiem, z apetytem. Jeść obiad, śniadanie, kolację. Jeść łyżką, widelcem, palcami. Jeść z miski, z talerza. Jeść… …   Słownik języka polskiego

• morzyć — ndk VIb, morzyćrzę, morzyćrzysz, morz, morzyćrzył, morzyćrzony przestarz. «zadawać komuś śmierć; męczyć, dręczyć kogoś powolnie» dziś tylko we fraz. Morzyć kogoś głodem «dawać komuś za mało jeść, nie dawać jeść, głodzić» ◊ Sen kogoś morzy «komuś… …   Słownik języka polskiego

• żywić — ndk VIa, żywićwię, żywićwisz, żyw, żywićwił, żywićwiony 1. «dawać jeść, dostarczać pożywienie, odżywiać, karmić; dawać na życie» Żywić kogoś dietetycznie, racjonalnie. Żywić zimą ptaki. Bydło było źle żywione. 2. książk. «odczuwać coś, doznawać… …   Słownik języka polskiego

• karmić — ndk VIa, karmićmię, karmićmisz, karm, karmićmił, karmićmiony 1. «o kobietach lub o samicach niektórych ssaków: żywić potomstwo własnym mlekiem» Karmić niemowlę piersią. Kotka karmi swe młode. 2. «dawać jeść, dostarczać pożywienia, żywić; tuczyć»… …   Słownik języka polskiego

• odżywiać — [wym. od żywiać] ndk I, odżywiaćam, odżywiaćasz, odżywiaćają, odżywiaćaj, odżywiaćał, odżywiaćany odżywić [wym. od żywić] dk VIa, odżywiaćwię, odżywiaćwisz, odżywiaćżyw, odżywiaćwił, odżywiaćwiony «dostarczać organizmowi żywemu substancji… …   Słownik języka polskiego

• odżywiać — I {{/stl 13}}{{stl 33}}[wym. od żywiać]{{/stl 33}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odżywiaćam, odżywiaća, odżywiaćają, odżywiaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– odżywić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb, odżywiaćwię, odżywiaćwi, odżywiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} żywiąc …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• dojadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dojadaćam, dojadaća, dojadaćają, dojadaćany {{/stl 8}}– dojeść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIb, dojadaćjem, dojadaćje, dojadaćjedz, dojadaćjadł, dojadaćjedli, dojadaćjedzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… …   Słownik języka polskiego